Romantische Strasse dag 7: Tauberbischofsheim – Wurzburg

Vannacht heeft het flink geregend en Buienradar beloofde voor vanmorgen niet veel beters. We besloten om ’s-morgens eerst maar naar het bakkertje te fietsen voor ons ontbijtje. Daar bleek al snel dat het met het gespetter enorm mee zou vallen. We konden al droog vertrekken en na een aantal uur kwam zelfs het zonnetje nog even kijken.

Eerst stond nog een stukje langs de Tauber op het programma. De heuveltjes kwamen al snel dichtbij en het uitzicht was adembenemend. We doken het bos in waar het volgens mij vandaag best gevaarlijk was. We zagen bordjes staan met: Pas op – Jagers. En inderdaad, we hebben hele groepen jagers gezien. Rustig met een drankje in de hand, keurig in schutkleuren met daaroverheen een veilig knal oranje vestje. Aan de veiligheidsvoorschriften is duidelijk voldaan.

In Wertheim hebben we onze stop gehouden. Hier stroomt de Tauber in de Main en het is een leuk oud stadje met dito kasteel. Op het Marktplein waan je je een aantal eeuwen terug in de tijd. Alleen die Nederlandse viskraam toet toch anders vermoeden.

Wurzburg is van oudsher een bisschopsstad. Blijkt dat onze eigen Bonifatius het bisdom Wurzburg in 742 hoogstpersoonlijk heeft gesticht. Dat had hij in Dokum niet voor elkaar gekregen. Later werd het een prinsdom wat nog te zien is in het prachtige kasteel en de burcht boven de stad. Een mooie stad om eens een kijkje te nemen. Zo rustig het gisteren was in Tauberbischofsheim, zo druk is het vandaag in Wurzburg. Gelukkig had de Kroatische pizzeria hier in de straat nog een plekje voor ons vrij.

Advertentie

Romantische Strasse dag 6: Rothenburg – Tauberbischafsheim

Na heerlijk gegeten te hebben konden we in ons kloosterhotel lekker rustig slapen. Het is daar zo rustig dat het ontbijt voor ons een beetje te laat komt. Geeft niets, we konden al vroeg uitchecken en naar een bakkertje in de buurt voor een lekker ontbijtje. Dat is het voordeel van Duitsland, de bakkertjes zijn voorzien van tafeltjes en een toilet – en ze gaan nog eens lekker vroeg open.

Het eerste stukje was makkelijk. Rothenburg uit is alleen maar bergaf, maar dan wel met haarspeldbochten. Beneden aangekomen zitten we meteen al in het Tauberdal – een prachtig gebied waar de we hele dan van hebben mogen genieten. Af en toe een beetje klimmen maar vooral genieten.

Halverwege de ochtend kwamen we aan in Weikersheim. Hier heb ik tijdens mijn wereldreis Rita ontmoet van de plaatselijke fietsenzaak. Ze zag me aan komen fietsen en ging midden op de weg staan zwaaien. We hebben gezellig gebabbeld en ik heb beloofd contact te houden. Nu, ruim drie en een half jaar later, bracht de route ons weer strak langs haar fietsenwinkel. We zijn even gestopt om gedag te zeggen, helaas heeft ze deze week vakantie. Een vriendelijke meneer heeft beloofd de groetjes over te brengen en haar mijn boek te geven.

In Bad Mergentheim hebben we onze stop gehouden. We stonden recht voor een kasteel en dat moest natuurlijk nog even op de foto. Daarnaast hebben we ook een rondje gelopen en de rest even bekeken. Vlak voor Tauberbischofsheim kwamen we door Dittigheim, daar had ik tijdens mijn wereldreis een nachtje doorgebracht. Aangezien de lucht nogal donker werd en er wat regen was voorspeld, zijn we maar snel doorgefietst. Zo zijn we droog bij het hotel aangekomen.

Uiteraard hebben we met de benenwagen ook Tauberbischofsheim bekeken, het is een leuk plaatsje maar vandaag een beetje uitgestorven. Of zouden ze speciaal voor ons een rustige dag hebben gepland?

Romantische Strasse dag 5: Dinkelsbuhl – Rothenburg

Vandaag hebben we het onszelf gemakkelijk gemaakt. Het is koud buiten, best wel vochtig en we zijn een beetje moe. Voeg daarbij het net niet vlakke landschap – lees het is flink buffelen en het besluit vanmorgen was snel genomen. Vandaar dat we na het ontbijt koers hebben gezet richting het busstation. We hadden twee bussen en gelukkig konden onze fietsen ook mee, dat is in Nederland wel anders.

In Dombuhl hadden we op het station een tussenstop. Het treinstation is hier een geweldige locatie voor – voorzien van een cafeetje en een kleine supermarkt. Zo zaten we lekker warm en hadden we ook nog iets te drinken. Dit betekende wel dat we al voor het middaguur in Rothenburg waren aangekomen. We besloten met een omweggetje naar het hotel te gaan. Daar gaat me een partij tijd in zitten. Om de tien meter is het stoppen geblazen om weer een foto te maken.

Na een paar uur hadden we dan toch ons hotel bereikt en konden we onze fietsen weer veilig in de garage stallen. De rest van het stadje hebben we met de benenwagen gedaan. Wat een prachtig stadje. Met recht het hoogtepunt van de Romantische Strasse. We hebben zo’n beetje alle torens bekeken, en dat zijn er om precies te zijn 42.

Tevens hebben we lekker geshopt in de meest aparte winkeltjes. En het is gelukt …. We zijn voorzien van koekoeksklokken. De vriendelijke dame in de betreffende winkel heeft ze goed voor ons ingepakt.

Romantische Strasse dag 4: Donauworth – Dinkelsbuhl

We begonnen de dag in een hele kleine wereld, voor het eerst deze week lag er een deken van mist over het land. Van het eerste stulje route hebben we dan ook niet zo veel gezien. Gelukkig trok de mist snel op en konden we weer heerlijk van het uitzicht genieten. We slingerden door het heuvellandschap en genoten vooral van het heuvel-af fietsen.

Halverwege kwamen we door het plaatsje Nordlingen. Hier zijn nogal wat oude stadspoorten te vinden. We hebben er dan ook zo veel mogelijk meegepakt. Qua lunch was het een beetje eentonig. Er waren wel veel lunchgelegenheden, maar het waren allemaal bakkertjes. We hebben een rondje gelopen en er eentje op goed geluk uitgezocht.

Het is geen straf om hier door alle kleine dorpjes te komen, mooie uitzichten en prachtige gebouwen. Het is een lust voor het oog. Ook onze pleisterplaats voor vanavond is weer fantastisch. Vooraf dacht ik dat het een klein stadje was dat hooguit een paar fotokes waard was, maar hier ben ik goed van terug gekomen. Dinkelsbuhl is fantastisch. Ook hier weer heel veel stadspoorten en torens. Veel mooie gebouwen en zelfs nog een scene rechtstreeks uit de strips van Astrix en Obelix gezien. Het huisje van de bard bovenop een toren.

We hebben nog een kleine poging tot shoppen gedaan. Maar wees gerust moeder, we hebben nog geen koekoeksklok aangeschaft. Wie weet, vinden we die morgen wel.

Romantische Strasse dag 3: Augsburg – Donauworth

Na een fantastische avond in Augsburg konden we een beetje uitslapen – het ontbijt was er pas vanaf half acht. Vandaag is weer een feestdag, ditmaal Allerheiligen. Ik begin het vermoeden te krijgen dat er speciaal voor ons wat feestdagen in het leven zijn geroepen.

De route van vandaag liep eerst een heel stuk langs de rivier Lech. We volgen dit watertje al een paar dagen en het fietst geweldig. Er ligt een gravelpad strak langs het water. Auto’s zijn in geen velden of wegen te bekennen. Tussendoor een klein stukje landbouwgebied.

Onze stop was in Rain, een heel leuk plaatsje met een mooi pleintje en een bakkertje. Hier hebben we onze stop gehouden om vervolgens koers richting de Donau te zetten. We hebben hem gevonden, vlak bij de plek waar de Lech in de Donau stroomt. Helaas is dit schouwspel verscholen achter een bocht. Het volgende deel van de route was net iets minder vlak. De soms pittige klimmetjes zijn we goed opgekomen en we hebben genoten van de afdalingen. Her en der nog een mooi kerkje gespot en zelfs een gorilla – zo maar ergens in de voortuin.

We zijn aangekomen in Donauworth, een leuk plaatsje met een historische kern. Een paar mooie stadspoorten en een stukje stadsmuur zijn bewaard gebleven. Echt de moeite waard is de kerk van het Heilige kruis. Prachtige rococo met beneden een genadekapel. Uiteraard zijn de nodige kaarsjes aangestoken.

Mijn lievelingseten is kip, rijst en kerrie. We zijn al een paar dagen op zoek naar een Indiaans restaurant maar tot nu toe zonder succes. Vanmiddag zat ik wat op Google maps te kijken naar Donauworth en wat er hier te zien is. Even kijken via street view bij het hotel. En warempel, recht tegenover ons hotel zit een Indiaans restaurant. Ik moet eerlijk toegeven, het heeft me uitstekend gesmaakt.

Romantische Strasse dag 2: Landsberg – Augsburg

Gisteravond hadden we niet veel meer gedaan. Eerst wat gegeten bij een Restaurant – Vinotheek. Dat beloofde veel en dat werd dubbel en dwars waargemaakt, het was een Grieks restaurant met een paar flessen wijn extra.

We konden vanmorgen al vroeg ontbijten en daar hebben we natuurlijk gebruik van gemaakt. Dat was wel wat onverwachts omdat het hier vandaag een feestdag is: de dag van de Reformatie. Nu het wintertijd is, is het ’s-morgens wat eerder licht zodat we ook al wat konden zien. Eerst maar een rondje door Landsberg. Wat een leuk plaatsje.

De route van vandaag liep voornamelijk langs watertjes en door bossen. Heerlijk autovrij fietsen en volop genieten. Tussendoor een stukje door het boerenland – ook weer autovrij. Hier hebben we nog een veld vol zonnebloemen gezien – nog volop in bloei. In het bos bij Koningsbrunn was het even spannend. We hoorden al een berg lawaai en even later zagen we een paar grote vrachtwagens midden op het fietspad staan. Er werd druk gewerkt om alle losse takken weggehakseld te krijgen. Met een beetje moeite konden de via de berg er net langs. Toch maar eerst alle losse takken uit mijn fiets verwijderd voordat we verder konden.

Vlak voor Augsburg nam de route een omweg naar links om door het mooie plaatsje Friedberg te lopen. En inderdaad, de omweg was de moeite waard. Ook Augsburg werd van alle kanten bekeken. De route liep door twee stadspoorten en langs de Basiliek. Die hadden we dan ook maar meteen van binnen bekeken.

Nadat we ons in het hotel hadden geïnstalleerd zijn we er maar weer op uit getrokken, dit keer met de benenwagen. Zo kwamen we in de St Annakerk terecht – een hele mooie Barokke kerk – en wie liepen we hier tegen het lijf? Precies op de dag van de Reformatie: Maarten Luther himself. Meer dan levensgroot op een poster voor zijn tentoonstelling. Ruim 500 jaar na dato nog steeds actueel.

Romantische Strasse dag 1: Fussen – Landsberg

We hebben een weekje vakantie en het is nog prachtig weer, natuurlijk zijn we op de fiets gestapt. We hebben gekozen voor de Romantische Strasse in Zuid Duistsland. Gisteren hebben we genoten van een dagje treinen en zijn uiteindelijk in Fussen beland. Zo’n dagje treinen sloopt je helemaal. We hebben ingecheckt, gegeten en zijn meteen gaan slapen. Gelukkig hadden we vannacht een uurtje langer en daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt.

Na het ontbijt zijn we maar eens in Fussen zelf wezen kijken, wat een leuk plaatsje en het grenst direct aan de Alpen. M.a.w. recht achter het centrum doemen de hoge bergen al op. Aangezien we vandaag een pittige route hadden, zijn we vrij snel aan het fietsen zelf begonnen. Wel om de haverklap moeten stoppen omdat het uitzicht zo ongelooflijk mooi was dat er wel een foto gemaakt diende te worden.

Het hoogtepunt zat al aan het begin van de route, Sloss Neuschwanstein. We hebben er mooie fotokes van kunnen maken. Eerst een tijdje parallel gefietst aan de Alpen, maar stak koers gezet naar het noorden. Mooie Alpenweides gevuld met koeien met hun bijbehorende koebellen. Heel gezellig allemaal. Net niet vlak, maar ons hebben ze mooi niet onder gekregen.

In Schongau hebben we onze stop gehouden en een rondje gelopen. Het oude centrum is nog ommuurd en via een pittig klimmetje te bereiken. Zowel de stad in als de stad aan de andere kant er weer uit kwamen we door de oude stadspoorten. Ieder plaatsje waar we doorheen fietsen is weer genieten. Onze plek van bestemming hebben we via een mooi gravelpad langs de rivier Lech bereikt. Zo kwamen we meteen vanuit de natuur recht de oude binnenstad in. Morgen alles nog maar eens goed bekijken.

Dag 21 Kleve – Eindhoven

Aan al het goede komt een eind. Zo hadden we vandaag onze laatste fietsdag, van deze fietsreis dan. Want fietsen is iets dat we zullen blijven doen. Na een heerlijk ontbijt zijn we al lekker vroeg op onze fietskes gestapt. Het had gisteravond behoorlijk geonweerd en daardoor was het buiten goed afgekoeld. Heerlijk. We zijn met een trui aan vertrokken, dat dan weer wel.

Eerst maar eens tegen de berg op, dwars door het centrum van Kleve. Dat ging goed. Er was een duidelijk verschil in route tussen onze telefoons en onze mio-tjes. In dit geval kozen we voor de meest rechtstreekse route, de telefoon. We zijn in een rechte streep richting de Nederlandse grens gefietst en vanaf daar de molenroute gevolgd. Ik weet niet of deze molenroute bestaat, maar we zijn langs zo verschrikkelijk veel molens gefietst dat dat bijna geen toeval kan zijn.

Vandaag merkten we pas goed hoe sterk onze benen zijn geworden. Het waait aanzienlijk en we hebben de wind op de neus, maar de kilometers vliegen onder onze bandjes door. Al vroeg zijn we in Gemert en houden toch maar een stop. Het oude Postkantoor ziet er goed uit, is open en hebben al iets te eten voor ons. Wat een berg personeel hebben ze hier. Er zijn duidelijk wat nieuwe mensen vandaag gestart en iedere nieuwe medewerker heeft een begeleider. Zo kan het dus ook. We zijn uiterst vriendelijk ontvangen en de soep was heerlijk. Daar kon ik toch ruim op naar huis fietsen.

In Beek en Donk was het nog even wachten voor het kanaal, een boot kwam van rechts en had duidelijk voorrang. We stonden vooraan en konden optimaal genieten van het extra entertainment. Voor de vorm hebben we langs het kanaal nog even op een bankje gezeten, anders waren we wel heel vroeg thuis.

Thuisgekomen vonden we een hele lieve kaart van Eva. Zij heeft tijdens onze afwezigheid voor onze salontijgertjes gezorgd. Bijna iedere dag kreeg ik een paar fotokes van de poezebeestjes. De knuffelkontjes zelf vonden het heeeeeeeel fijn dat we weer thuis zijn, de komende dagen willen ze vast veel aandacht.

Dag 20 Moers – Kleve

We hebben gisteren genoten van het kijken naar alles wat over de Rijn vaart. We zaten fantastisch aan het water op een plekje waar verder niet zoveel te doen was. Vanmorgen konden we ook al weer vroeg aanschuiven voor het ontbijt. Aangezien de thermometer vandaag ook weer ruim de dertig graden zou aantikken, geen overbodige luxe.

De route van vandaag is mooi. Al snel verlaten we de Rijn en fietsen we verder over kleine landweggetjes. Wat me meteen opvalt is dat de kwaliteit van deze landweggetjes veel beter is dan de fietspaden langs de Rijn – heerlijk zoeven dus. Na een kilometertje of veertig komen we aan in Xanten. Daar zijn we afgelopen zomer ook geweest en zodoende dacht ik dat dit een leuke stop zou zijn. We waren nog iets te vroeg voor het eten, maar een rondje lopen kon natuurlijk al wel. Rob was erg benieuwd naar de kerk, het leek wel allemaal nieuw voor hem. De kloostertuin daarachter kwam hem dan weer wel bekend voor, gelukkig maar.

De grote stop hebben we gehouden in Kalkar. De naam doet over het algemeen meteen denken aan de voormalige kerncentrale die nu dienst doet als pretpark. Gelukkig hebben we daar niet van gezien. Wat we wel gezien hebben is een prachtig centrum, inclusief stand. Het pleintje voor het raadhuis is voor deze gelegenheid omgebouwd tot een waar strand. Alleen de zee ontbrak.

In Kleve konden we meteen in ons hotelletje terecht. Na een heerlijke douche – voor mij echt het hoogtepint van een fietsdag – hebben we nog een rondje door het stadje gelopen. Google beloofde een echt koekoekshuis. Dat moesten we zien. Een meneer Koekoek heeft hier halverwege de negentiende eeuw gewoond en zijn huis is nu een museum. Er staat wel een klok in huize Koekoek, maar het is dan net weer geen koekoeksklok. Of toch wel?

Dag 19 Zons – Moers

Gisteren nog een heerlijk rondje gelopen in het vestingstadje Zons. Ook de inwendige mens is niet te kort gekomen. We hebben het avondeten in twee etappes gedaan. Eerst een heerlijke schnitzel naar binnen gewerkt om vervolgens het toetje te nuttigen in een eiscafé. Ook het ontbijt was een feestje. Aangezien we in een echt kasteel verbleven, was het eerst langs het ridderharnas om bij de koffie te geraken. De ontbijtruimte was echt een plaatje.

De route zelf is vandaag wat minder spectaculair, dwars door het Ruhrgebied. In Neuss hebben we nog wel een oude stadspoort gezien. De route liep er een eindje vandaag, maar door wegwerkzaamheden mochten we er toch pal langs. Daarna volgde een stuk langs een drukke weg met veel vrachtverkeer om vervolgens bij een mooie landelijke dijk uit te komen. Hier zagen we alleen wat vliegtuigen overvliegen. Een prachtige dijk die uitkwam op een industrieterrein. Dat kwam werkelijk goed uit, zo had een Grieks chauffeursrestaurant precies daar zijn deuren geopend. Heerlijk even de inwendige mens verwennen.

Het hotel was al eerder gevonden dan gedacht. Het kan ook best zijn dat we meer van fietsen houden en onze benen een stuk sterker zijn geworden zodat we de kilometers veel makkelijker wegtrappen natuurlijk. We zitten pal aan de Rijn en hebben een kamer met balkon. We vermaken ons uitstekend met het kijken naar de langsvarende bootjes.